ارزيابي و مقايسه روش‌هاي نوين در تعيين سيستم سازگاري نسجي انسان

سيستم سازگاري نسجي انسان از نظر ژنتيكي و بروز بيوشيميايي پيچيدگي‌هاي منحصربه‌فردي دارد كه تعيين نوع آن را از منظر باليني و آزمايشگاهي بسيار حائز اهميت مي‌كند. مهم‌ترين و شناخته‌شده‌ترين وظايف اين سيستم مربوط به نقش حياتي آن در پيوند اعضا است و علاوه بر آن نقش مهمي را در ارزيابي ريسك ابتلا به بيماري‌ها دارد. دقت و صحت دو مولفه حياتي در تعيين آزمايشگاهي هاپلوتيپ‌هاي HLA در بيماران نيازمند پيوند است، به‌طوري كه هر گونه تاخير و خطا در اين كار مي‌تواند حيات بيمار را به خطر اندازد. نياز به تعيين دقيق نوع HLA در كنار بهبود سرعت عمل و كاهش هزينه‌هاي انجام اين ارزيابي سبب شده است تا روش‌هاي متعددي براي انجام اين آزمايش معرفي شود. امروزه با معرفي نسل جديد تعيين توالي انقلابي در ارزيابي‌هاي ژنتيكي صورت گرفته است. تعيين هاپلوتيپ‌هاي HLA نيز از اين تكنيك بهره‌مند است، به‌طوري كه امروزه روش‌هاي متنوعي براي بررسي ژنتيكي HLA به كمك نسل جديد تعيين توالي معرفي شده‌اند. در مطالعه حاضر در كنار مرور روش‌هاي پيشين در تشخيص HLA، دو مورد از پركاربردترين تكنيك‌ها براساس نسل جديد تعيين توالي تحت عنوان روش تعيين توالي حرارتي و روش ايلومينا Miseq مورد ارزيابي و مقايسه قرار گرفتند.