اثر 12 هفته تمرين تركيبي ورزش بر تعادل استرس اكسيداتيو و آنتي‌اكسيدان‌ها در بازيكنان فوتبال سيگاري

اهداف: افراد سيگاري در معرض مقادير قابل توجهي از عوامل اكسيدان هستند. از طرفي نشان داده شده است ورزش باعث افزايش فعاليت‌ آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيداني و كاهش راديكال آزاد بدن مي‌شود. بنابراين، هدف مطالعه حاضر بررسي اثر ۱۲ هفته تمرين همزمان بر ظرفيت استرس اكسيداتيو و آنتي‌اكسيدان‌ها در فوتباليست‌هاي سيگاري است.مواد و روش‌ها: ۲۲ فوتباليست سيگاري با وزن طبيعي و ميانگين سني ۱/۹±۲۳/۹سال به‌طور تصادفي در دو گروه تجربي و كنترل قرار گرفتند. گروه تجربي، تمرينات همزمان شامل فعاليت هوازي و مقاومتي را ۳ جلسه در هفته به مدت ۱۲ هفته انجام دادند. شاخص‌هاي آنتي‌اكسيداني (كاتالاز و سوپراكسيدديسموتاز) و شاخص پراكسيداسيون ليپيدي (مالون‌دي‌آلدهيد)، ۴۸ ساعت پيش و پس از پروتكل تمريني در شرايط ناشتا (حداقل ۸ ساعت) اندازه‌گيري شدند. براي بررسي تفاوت‌هاي درون گروهي داده‌ها، از آزمون تي همبسته و براي تفاوت‌هاي بين گروهي از آزمون تي مستقل با سطح معني‌داري استفاده شد.يافته‌ها: ۱۲ هفته تمرين همزمان (هوازي و مقاومتي) سبب افزايش معني‌دار آنزيم‌هاي كاتالاز و سوپراكسيدديسموتاز به‌عنوان آنتي‌اكسيدانت و كاهش معني‌دار مالون‌دي‌آلدهيد به‌عنوان شاخص استرس اكسيداتيو بازيكنان فوتبال سيگاري شد (P≤0/05).نتيجه‌گيري: تمرينات ورزشي همزمان (هوازي و مقاومتي) احتمالاً از طريق افزايش ظرفيت آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيداني و كاهش پراكسيداسيون ليپيدي سبب كاهش ميزان استرس اكسيداتيو مي‌شود.