پتانسيل توليد برق خورشيدي در راستاي افزايش امنيت انرژي، مطالعه موردي شهرستان اهواز

با اين كه اثرات زيست محيطي انرژي هاي تجديدپذير به طور گسترده مورد بررسي قرار گرفته اند، ولي به نقش و اهميت آن ها در تأمين امنيت انرژي كمتر پرداخته شده است. در اين مطالعه به بررسي پتانسيل انرژي خورشيدي در شهرستان اهواز در راستاي تأمين انرژي الكتريسيته پرداخته شده است. اراضي شهرستان اهواز با ديدگاه توسعه پايدار جغرافيايي و زيست محيطي و امنيت تأمين انرژي، بر اساس شاخص هاي زيست محيطي، جغرافيايي و انساني و با استفاده از روش تصميم گيري چندمعياره فازي و سامانه اطلاعات جغرافيايي اولويت بندي شدند. نتايج نشان مي دهد كه انرژي خورشيدي در شهرستان اهواز، براي افزايش امنيت انرژي و ايجاد انعطاف پذيري در مقابل تهديدات انساني و طبيعي، از پتانسيل بسيار خوبي برخوردار است. با توزيع مزارع خورشيدي در تنها 3.31 درصد از اراضي شهرستان اهواز كه از نظر بلاياي طبيعي، اثرات زيست محيطي و انساني در شرايط عالي هستند، امكان تأمين برق كل استان وجود دارد و بدين وسيله از تمركز و پخش غيريكنواخت نيروگاه هاي توليد برق جلوگيري مي شود. همچنين با توليد برق خورشيدي در اراضي با تناسب عالي، امكان كاهش آلاينده هاي هوا به ميزان 109346.5 هزار تن در سال با هزينه تخريب 22876.38 ميليارد ريال وجود دارد.