قيمت‌گذاري فناوري بيوگاز در ايران با رويكرد پويايي سيستم

يكي از مسايل عمده در زمينه توسعه استفاده از فناوري‌هاي تجديدپذير و تجاري‌سازي آنها، قيمت‌ بالاي اين فناوري‌هاست. روش هاي فعلي قيمت‌گذاري براي فناوري‌ها با دوره عمر كوتاه و ميزان قطعيت بالا مناسب هستند. در قيمت‌گذاري فناوري‌هاي تجديدپذير، متغيرهاي كلان و خرد زيادي دخيل هستند كه تركيب آنها حالت‌هاي عدم اطمينان زيادي را ايجاد مي‌نمايد. لذا طراحي مدلي كه علاوه بر متغيرها، روابط متقابل بين آنها را نيز شامل گردد، سبب بهبود قيمت‌گذاري اين فناوري‌ها مي‌گردد. يكي از عوامل تاثيرگذار بر قيمت فناوري‌هاي تجديدپذير، پديده يادگيري است، بدين معنا كه با افزايش استفاده از فناوري، قيمت فناوري كاهش خواهد يافت. با توجه به اينكه پويايي‌شناسي سيستم‌ها، مناسب‌ترين روش جهت شبيه‌سازي روابط متقابل بين متغيرها و پديده يادگيري است، در اين مقاله از مدل‌سازي ديناميكي براي قيمت‌گذاري فناوري هاضم بي‌هوازي كه يكي از رايج‌ترين فناوري‌هاي بيوگاز است، استفاده شده‌ است.