مقايسه كارايي فني و زيست‌كارايي در نيروگاه‌هاي منتخب حرارتي كشور

در اين مطالعه،كارايي فني و زيست كارايي 16 نيروگاه منتخب حرارتي ايران طي سال هاي۱۳۹۴-1390 با استفاده از روش تحليل پوششي داده ها (DEA) و برمبناي مدل ستانده محور مورد ارزيابي قرار گرفته است. نهاده هاي اين مدل، نيروي كار، ظرفيت نصب شده و سوخت مصرفي است و ستانده هاي آن توليد برق و انتشار 2CO و 2SO مي باشند. نتايج نشان مي دهد ميانگين كارايي فني نيروگاه هاي تحت بررسي بين 84.7 و 88.4 درصد است. بررسي ميانگين زيست كارايي اين نيروگاه ها طي دوره مذكور نشان مي‌دهد اين كارايي بين 85.7 و 90.1 درصد بوده است. بهره وري با استفاده از شاخص مالم كوييست نشان مي دهد مقادير بهره وري زيست محيطي نيروگاه ها طي اين 5 سال نوسان داشته و در نهايت، افزايش يافته است.به منظور افزايش كارايي نيروگاه ها، پيشنهاد مي شود ظرفيت منصوبه هر يك از نيروگاه ها افزايش يابد و تجهيزات لازم براي آنها مهيا شود. همچنين ضمن توسعه نيروگاه هاي گازي و سيكل تركيبي، از گازطبيعي به عنوان سوخت نيروگاه ها استفاده شود. نوسازي و بهينه سازي مصرف انرژي و تدوين استانداردها در نيروگاه ها از ديگر پيشنهادهاي سياستي اين مطالعه مي باشد.