بررسي علل و الگوهاي مرگ و مير در بيمارستان حضرت ولي عصر (عج) شهرستان نورآباد ممسني از سال 1360 تا 1385

مرگ و مير يكي از شاخص هاي توسعه اقتصادي اجتماعي و عاملي مهم در تعيين رشد جمعيت مي باشد. هدف اصلي اين پژوهش بررسي و شناخت الگوهاي مرگ ومير در بيمارستان حضرت ولي عصر (عج) شهرستان نورآباد ممسني از سال 1360 تا 1385 مي باشد. بعد از مروري پژوهش هاي پيشين در اين زمينه، مروري بر نظريه هاي جمعيت شناختي مرتبط با موضوع پژوهش كه شامل نظريه هاي انتقال جمعيت، نظريه ارتباط توصعه اجتماعي واقتصادي با مرگومير، نظريه توسعه تكنولوژي پزشكي و نظريه گذر اپيدميولوژي در كانون توجه قرار دارند. جهت انجام اين پژوهش، داده ها از 850 پروند افراد متوفي در طول اين 25 سال در بيمارستان حضرت وليعصر (عج) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و ديدي روشن از الگوي مرگ و مير و تغييرات آن در طول سالهاي 1360 تا 1385 را نشان مي دهد. نتايج توصيفي پژوهش حاضر در مورد علل مرگ و مير و مقايسه آن در طول سالهاي 1360 تا 1385 تا حدي با نظريه اپيدمولوژي عمران همخواني دارد. طبق بررسي به عمل آمده بيماري عفوني انگلي در سال 1385 به نسبت سال 1360 كاهش يافته است. در واقع طي گذشت 25 سال و با پيشرفت شرايط بهداشتي و پزشكي جامعه، بيماري هاي عفوني انگلي كه در شرايط نامساعد بهداشتي شيوع پيدا ميكند، كاهش يافته است. نتايج نهايي اين پژوهش نشان مي دهد كه تغييرات اپيدمولوژي از بيماري هاي عفوني انگلي به بيماري هاي مزمن تبديل شده است.