تاثير برخي از گونه‌هاي قارچ تريكودرما بر رشد گياه دارويي ريحان (Ocimum basilicum L.) و اثر آن بر پاسخ‌هاي دفاعي گياه عليه Rhizoctonia solani

Growth responses of basil (Ocimum basilicum L.) to Trichoderma spp. and its influence in control and eliciting plant defense responses against Rhizoctonia solani

در اين مطالعه تاثير آنتاگونيستي شش جدايه از دو گونه Trichoderma شامل Trichoderma harzianum و Trichoderma viride بر رشد گياه ريحان و پاسخ‌هاي دفاعي گياه عليه Rhizoctonia solani بررسي شده است. بذرهاي گياه ريحان پس از تيمار با دو گونه Trichoderma، در خاك آلوده به R. solani كشت گرديد و پس از 40 روز ويژگي‌هاي رشد گياه و شدت بيماري مرگ گياهچه بررسي شد و ميزان فعاليت آنزيم پراكسيداز، فنل كل و مالون دي‌آلدئيد در گياهان تيمار شده به روش رنگ‌سنجي صورت گرفت. نتايج نشان داد كه تيمار بذرها با دو گونه‌ Trichoderma با افزايش معني‌دار ارتفاع و وزن خشك قسمت‌هاي هوايي و وزن خشك ريشه همراه بود، اما اثر دو قارچ آنتاگونيست بر قطر ساقه اختلاف معني‌داري نداشت. دو گونه‌ Trichoderma شدت بيماري مرگ گياهچه را كاهش مي‌دادند، به‌طوري كه ميزان بيماري از 71/25 درصد در گياهان شاهد آلوده به 8/75 الي 15/75 درصد در گياهان تيمار شده با قارچ آنتاگونيست كاهش مي‌يافت. حفاظت گياه عليه بيماري مرگ گياهچه در رابطه با گونه T. harzianum مورد بررسي داراي اختلاف معني‌دار بود. دو گونه Trichoderma و R. solani هر يك به‌تنهايي در افزايش فعاليت پراكسيداز و فنل كل گياه موثر بودند. بيشترين سطح آنزيم پراكسيداز و فنل كل در گياهان تيمار شده با T. viridae مشاهده شد. تغيير در غلظت مالون دي‌آلدئيد تنها در گياهان آلوده بدون تيمار با عوامل آنتاگونيستي بوده است. به اين ترتيب پوشش بذر توسط گونه‌هاي مختلف Trichoderma به‌طور قابل‌توجهي رشد و پاسخ‌هاي دفاعي ريحان را افزايش مي‌دهد. مي تواند به عنوان يك رهيافت بيولوژيك براي بهبود رشد و مقاومت به تنش ناشي از R. solani پيشنهاد شود.

This experiment was designed to investigate the antagonistic effect of six isolates of Trichoderma harzianum and Trichoderma viride on growth and eliciting plant defense responses in basil (Ocimum basilicum L.) against fungal anthagonist Rhizoctonia solani. The basil seeds treated with two Trichoderma species were planted in infested soil and plant growth and severity of damping off were measured 40 days after planting. Peroxidase activity, total phenol and malondialdehyde levels were determined by colorimetic assay. The results showed that the antagonist species were able to significantly increase the height and dry weight of seedling shoots and root dry weight, but their effects were not significantly different on stem diameter. Severity of damping off was significantly reduced from 71.25% in infected control plants to 8.75-15.75% in plants treated with fungal anthagonists. Trichoderma species and R. solani individually increased peroxidase activity and levels total phenolic compounds, but they were more pronounced in the case of applying of antagonist and pathogen combinations (Trichoderma and Rhizoctonia) in comparision to the control. Experiments indicated that maximum level of total phenol is induced by T. viride. Increases in levels of malondialdehyde were observed only in infected plants without antagonist treatments. These findings indicate that the basil growth and defense responses enhancement by Trichoderma species and can be suggested for improve plant growth and R. solani resistance as a biological approach.