مهاجرت و تكدي‌‌ در شهر تهران: چالش ‌ها و الزامات سياستي

در مطالعه حاضر به بررسي وضعيت تكدي در شهر تهران و ارائه راهكارهايي براي مقابله با آن پرداخته شده است. اين مقاله ابتدا به تحليل اطلاعات موجود در اين زمينه پرداخته و در ادامه با استفاده از انجام مصاحبه هايي با افراد متخصص تلاش شده است تا راهكارهايي براي مقابله با اين پديده در شهر تهران ارائه گردد. يافته ها نشان مي دهد كه متكديان عموماً بصورت سازمان يافته عمل مي كنند. بيشتر متكديان غير بومي/مهاجر بوده اند و حتي در شهر و محل سكونت خود ناتوان به شمار نمي آيند. حجم بالاي جمعيت، سيال بودن جمعيت و ناهمگوني جمعيت شهر تهران از مهمترين عوامل مهاجرت به اين شهر و شكل گيري انبوه متكديان در اين شهر است. يافته هاي منتج از مصاحبه ها نشان مي دهد كه زشتي فضاي شهري، ايجاد مشكلات رواني براي عموم مردم در سطح جامعه و گسترش ساير آسيب هاي اجتماعي از مهمترين پيامدهاي منفي پديده تكدي است. در مجموع متخصصان بر آن باورند كه بعد از جمع آوري متكديان از سطح شهر مي بايست در راستاي توانمند سازي آنها اقدام شود و متناسب با وضعيت آنها عمل شود. فرهنگ سازي در سطح جامعه نيز مي تواند در مواجهه با مسأله تكدي راه گشا باشد. بسياري از متكديان مهاجر را مي توان به شهر يا روستا مبدأ مهاجرت خود برگرداند، تا در آنجا مورد حمايت نهادهاي رسمي و غير رسمي قرار گيرند.