تحليل خود همبستگي فضايي مرگ و مير بانوان و دسترسي به فضاهاي سبز شهري (ويتامين G) در شهر مشهد

سلامت از مهمترين ابعاد حيات انسان و شرطي ضروري براي ايفاي نقش هاي اجتماعي است. زنان شرايط سلامت منحصر بفردي دارند و بيشتر از مردان از سيستم خدمات سلامت استفاده مي كنند. فضاهاي سبز شهري داراي پتانسيلي براي مداخله مقرون به صرفه در رفع مسائل سلامت مي باشند. با توجه به اهميت موضوع اين مقاله به تحليل خودهمبستگي فضايي مرگ بانوان و دسترسي به فضاهاي سبز شهري در شهر مشهد مي پردازد. روش تحقيق حاضر توصيفي_ تحليلي است و با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي و نرم افزار Geo Da به تحليل اطلاعات پرداخته شده است. بر اساس آمارنامه سال 1392، اولين دليل مرگ بانوان در شهر مشهد بيماري قلبي_ عروقي است. لذا مرگ بانوان بر اثر اين بيماري بررسي مي شود و آدرس محل سكونت افراد فوت شده (1780 آدرس به صورت كامل) در GIS نقطه گذاري شدند. جهت بررسي توزيع فضايي مرگ بانوان از ضريب موران و آماره G، براي محاسبه ميانگين فاصله مركز محلات تا نزديكترين فضاي سبز بالاي يك هكتار از دستور Near و به منظور تحليل خود همبستگي فضايي مرگ بانوان و دسترسي به فضاهاي سبز شهري در شهر مشهد از ضريب دو متغيره موران استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد كه توزيع فضايي مرگ و مير بانوان به صورت خوشه اي است و ضريب موران 0.5 و آماره G 0.4 بدست آمده است و 42% محلات در فاصله بيشتر از 1000 متر از پارك هاي بالاي يك هكتار قرار دارند. در ارتباط با تحليل خود همبستگي فضايي مرگ بانوان و دسترسي به فضاهاي سبز شهري توزيع فضايي بدست آمده از نوع خوشه اي است و ضريب موران دو متغيره 0.3 بدست آمد و در مناطقي كه بانوان فاصله زيادي تا فضاي سبز دارند، مرگ بانوان از توزيع فضايي بالايي برخوردار است.