بررسي تغييرات مكاني و زماني نياز آبي دشت قزوين با به‌كارگيري الگوريتم متريك و تصاوير ماهواره لندست

اطلاع از پراكنش مكاني و زماني نياز آبي موجبات ارتباط بين كاربري اراضي، تخصيص و استفاده از آب را فراهم نموده است كه مي تواند منجر به مديريت بهتر منابع آب گردد. در اين پژوهش، با هدف توليد نقشه هاي زماني و مكاني نياز آبي، به بررسي كارآيي الگوريتم متريك در تخمين تبخيروتعرّق روزانه و نياز آبي فصلي دشت مرتفع قزوين پرداخته شد. بدين منظور از پنج تصوير باقابليت تفكيك مكاني بالاي 30 *30 متر ماهواره لندست 7 ETM+ در طول سال زراعي 2000 استفاده شد. بر اساس الگوريتم متريك، شار گرماي نهان تبخيروتعرّق محاسبه و نقشه تبخيروتعرّق لحظه اي استخراج گرديد. طي دو مرحله برون يابي، مقادير تبخيروتعرّق لحظه اي به بازه روزانه و سپس به كل دوره رشد تعميم داده شد. به منظور ارزيابي دقّت نقشه هاي نياز آبي توليدي (تبخيروتعرّق واقعي) از مقادير اندازه گيري شده لايسيمتر يونجه و براي ارزيابي نقشه هاي ضريب گياهي توليدشده، از داده هاي دو لايسيمتر يونجه و چمن، استفاده شد. نتايج نشان داد كه خطاي نسبي برآورد ضريب گياهي در تاريخ هاي مورد ارزيابي از مقدار 053/0 تا 138/0 تغيير مي نمايد. مقايسه تبخيروتعرّق روزانه برآورد شده و اندازه گيري شده (ريشه ميانگين مربعات خطا برابر 60/0 ميلي متر در روز و 92/0r=) نشان از انطباق مناسب نتايج داشت. مقدار نياز آبي در پيكسل مربوط به لايسيمتر يونجه در كل دوره بررسي 1232 ميلي متر برآورد شد. يافته هاي تحقيق نشان داد كه الگوريتم متريك مي تواند به عنوان يك رويه كارا، دقيق و ارزان، به منظور برآورد مكاني و زماني شدّت تبخيروتعرّق واقعي اراضي مرتفع مناطق خشك و نيمه خشك مورداستفاده قرار گيرد.