تبيين نقش و جايگاه قدرت نرم در تحقق اهداف سياست داخلي و خارجي

واقع گرايان سنتي نسبت به اهميت ايده ها بي تفاوت بودند. در حقيقت در سال 1939، اي.اچ .كار قدرت بين المللي را در سه دسته بندي توصيف و ارائه كرد: قدرت نظامي،قدرت اقتصادي و قدرت مسلط بر افكار و ايده ها(قدرت نرم)..قدرت در مفهوم رئاليستي به منابع قابل سنجش و محسوس تقليل يافت.قدرت نرم شكلي از ايدئاليسم يا ليبراليسم نيست بلكه شكلي از قدرت است يا روشي براي دستيابي به نتايج مطلوب است.مشروعيت، واقعيت قدرت است.نبردها يا تلاشهاي رقابتي بر سر مشروعيت بخشي از عوامل تقويت كننده يا محروم كننده قدرت نرم مي باشد و در اين منازعه ، دولتها تنها بازيگران اصلي نيستند بلكه شركتها،موسسات و نهادها، سازمانهاي غير دولتي و حتي شبكه هاي تروريستي غير دولتي اغلب داراي قدرت نرم خودشان مي باشند. بسيار مهم است كه قدرت سخت و نرم را در راهبردهايي كه تحت عنوان قدرت هوشمندانه تعريف مي شوند تركيب نمود. (NYE,JR,2004,1-6). قدرت نرم در سياست داخلي و خارجي سبب هويت سازي،تحريك و بسيج افكار عموي براي تحقق اهداف كلان نظام سياسي،احياء هويتهاي فروپاشيده،ايجاد وحدت در داخل،تحكيم موقعيت و مواضع سياسي منطقه اي و بين المللي آن نظام ، تقويت حس پويايي، پيشرفت و تقويت روحيه جهادي و دفاع از موجوديت ان نظام و ارمانهاي آن مي شود اما در نظامهاي سخت و غيرالهي سبب استعمار نوين،توجيه رفتارهاي سلطه طلبانه،تحريك افكار عمومي عليه دشمن خيالي، فرافكني و سرپوش گذاشتن بر ناكاميها و مشكلات داخلي ان نظام مي شود.