بازنمايي «كنش حمايتگرانه» در آيينه ديپلماسي جمهوري اسلامي ايران

يكي از هنجارهايي كه نمود بارزي در رهيافت هاي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران دارد، هنجار «عدالت گستري» و در راستاي آن «حمايتگري» از اقشار مظلوم و مستضعف جوامع مختلف و محروميت زدايي از آنان مي باشد؛ اصلي كه امام خميني (ره) آن را عقيده و مسلك خود معرفي مي نمود. اين هنجار هويت جمهوري اسلامي را به عنوان يك كنش گر و واحد سياسي حمايت گرا و عدالت گستر شكل داده است و مي تواند بستر مناسبي براي تأليف قلوب نسبت به جمهوري اسلامي ايران، گسترش عمق راهبردي و افزايش حوزه نفوذ اجتماعي و به تبع آن سياسي ايران شود؛ به ويژه آنكه كمك به همنوع به عنوان يك فضيلت انساني مشترك در گوهر و سرشت عموم بشر قرار دارد. اين پژوهش با بهره گيري از روش توصيفي تحليلي در پي پاسخ گويي به پرسش هاي ذيل مي باشد: «حمايتگري» و «رفتار حمايتگرانه» در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران چه جايگاهي دارد؟ و تأثير اين رفتارها بر پيشبرد اهداف سياست خارجي ايران اسلامي چيست؟ نتايج بدست آمده از پژوهش نشان مي دهد كه رفتار حمايتگرانه در اسناد بالادستي نظير قانون اساسي از جايگاه مهمي برخوردار است و در افزايش قدرت نرم جمهوري اسلامي ايران، گسترش عمق استراتژيك، تقويت ديپلماسي عمومي، مقابله با تروريسم و ديگر موارد تأثيرگذار است.