منازعه صحراي غربي و كشمير در پرتو حق تعيين سرنوشت

صحراي غربي و كشمير قديمي ترين بحران هاي حل نشده ي بجاي مانده از دوره استعمار است و هردو سرنوشت يكساني نيز پيدا كرده اند با وجود اينكه براي هر دو سرزمين اجراي قاعده حق تعيين سرنوشت در قطعنامه هاي شوراي امنيت پيش بيني شده اما با توجه به فراز و فرودهاي مختلف و پيچيده منطقه اي و بين المللي سرنوشت هر دوي اين جنبش ها به دست فراموشي سپرده شده است. علت ناكارايي اين قاعده كه ابتدا با قطعنامه 1514 براي استعمار زدايي تصويب شد ولي امروزه فراتر از آن مورد استفاده قرار مي گيرد عدم وجود كنوانسيون و يا معاهده بين المللي ويژه اين اصل است. حق تعيين سرنوشت نبايد با قاعده آمره تماميت ارضي تداخل داشته باشد اما امروزه بسياري از حقوقدانان بخصوص طرفداران حقوق بشر بر اين باور هستند كه هيچ قاعده اي مقدس تر و آمرانه تر از حرمت انسان و حقوق شهروندان نيست. يكي از مشكلات فعلي خاورميانه نيز تفسير همين دو حرف است.