ديپلماسي نومحافظه كاران كنگره آمريكا در قبال جمهوري اسلامي ايران (2016 ـ 2009)

بررسي سياست خارجي كنگره آمريكا در 8 سال رياست جمهوري باراك اوباما نشان مي دهد كه از سال 2009 تمركز مراكز پژوهشي نومحافظه كار به سمت تأثيرگذاري بر كنگره معطوف شده است، به طوريكه از كنگره صدويازدهم به تدريج رويكرد قانونگذاران آمريكايي در قبال جمهوري اسلامي ايران به سمت ديپلماسي تقنيني پيشدستانه متمايل مي شود و با ادبيات صيانت از امنيت پيشدستانه شهروندان و متحدان آمريكا، شعاع و دامنه تحريم هاي جمهوري اسلامي ايران به صورت محسوسي افزايش مي يابد. گنجاندن جمهوري اسلامي ايران در محور شرارت، اعتقاد به صلح دموكراتيك، تثبيت نظام هژمونيك در خاورميانه، بهره گيري از ديپلماسي اجبار و تقويت حضور نظامي در خليج فارس بر اساس واقع گرايي تهاجمي، ويژگي هاي رفتاري نئوكان هاي كنگره آمريكا در قبال ايران را شكل مي دهند. پايش رفتار معماران تحريم جمهوري اسلامي ايران در كنگره نشان مي دهد كه در دوران رياست جمهوري دونالد ترامپ، لوايح تحريمي در مدار قانونگذاري قرار خواهند گرفت كه بيشتر به سمت ساماندهي جنگ اقتصادي تمام عيار و تحديد توان دفاعي جمهوري اسلامي ايران هدفگذاري شده اند. اين تحقيق به دنبال آن است با استفاده از روش توصيفي ـ تحليلي و با كمك جمع آوري اطلاعات از طريق اسنادي و كتابخانه اي، آثار گسترش انديشه سياسي نومحافظه كاري بر كنگره و بازخورد آن بر ديپلماسي تقنيني آمريكا در قبال ايران را بررسي نمايد.