بررسي نقش استعمار در شكل‌گيري گروه بوكوحرام از منظر نظريه محروميت نسبي تدرابرت‌گر

بروز پديده اي تحت عنوان بو كو حرام از سال 2002 سبب شده است كه گزارش شاخص تروريسم جهاني (GTI) در سال 2016 نيجريه را به عنوان سومين كشور با بيشترين حملات تروريستي اعلام كند. نكته قابل توجه آن است كه هدف هاي عملياتي بو كو حرام بيشتر غيرنظاميان بوده اند كه مايه نگراني هاي زيادي در سطح محلي و بين المللي شده است. موسسه صلح و علوم اقتصادي، گروه شبه نظامي بو كو حرام را در سال 2014 به عنوان مرگبارترين گروه تروريستي در جهان اعلام كرده است. در خصوص شكل گيري گروه بوكوحرام در نيجريه و دلايل آن نظرات مختلفي مطرح شده است، به اذعان بسياري از تحليل گران ارتباطي جدي بين اقدامات تروريستي و سطح نارضايتي ها و نابرابري ها در جوامع توسعه نيافته وجود دارد. مسلمانان در نيجريه داراي پيشينه اي باسابقه اي بوده اند و در حدود يك صد سال داراي حكومت اسلامي سكوتو در مناطق شمالي نيجريه بودند ولي دولت استعمارگر انگليس در سال هاي 1900 تا 1903 با استعمار نيجريه به اين حكومت پايان داد. پس از استقلال نيجريه دولت حاكم، دولتي سكولار بوده و اكثر قوانين آن برگرفته از قوانين انگليس است. به نظر مي رسد نارضايتي مسلمانان و گروه هاي افراطي بوكوحرام ريشه در شرايط تبعيض آميز و محروميت مسلمان دارد، هدف اصلي در تحقيق حاضر بررسي علل و دلايل شكل گيري پديده بو كو حرام و انگيزه هاي اصلي خشونت هاي شكل گرفته از سوي اين گروه است، روش تحقيق در اين مقاله به صورت توصيفي تحليلي است و اين پژوهش به دنبال آن است تا با بهره گيري از نظريه محروميت نسبي نقش استعمار در ايجاد محروميت نسبي ناشي از تفاوت انتظارات ارزشي (خواسته ها) و توانايي هاي ارزشي (داشته ها) جامعه مسلمان را بررسي كند.