مفهوم حكومت مطلوب در انديشه سياسي آيت‌الله شيخ عيسي قاسم

يكي از مهم ترين دغدغه هاي تحليل گران و متفكران سياسي پس از وقوع انقلاب هاي مردمي و شكل گيري موج جديد بيداري اسلامي در سال 2011 در منطقه غرب آسيا و شمال آفريقا، آينده نظام سياسي و حكومتي در كشورهاي در حال گذار سياسي نظير تونس، مصر و بحرين بوده است. در اين ميان، كشور بحرين به سبب اكثريت جمعيت شيعه تحت رهبري آيت الله شيخ عيسي قاسم و خواست عمومي اصلاحات مردم سالارانه در ابتداي تحولات اين كشور در سال 2011 و نيز احتمال تسري مدل مردم سالاري آن به ساير كشورهاي عربي منطقه، از اهميت خاصي برخوردار است. اين مقاله بر آن است تا به بررسي آرا و انديشه سياسي شيخ عيسي قاسم، متفكر برجسته اسلام گرا و رهبر شيعيان بحرين، ضمن بهره گيري از روش هرمنوتيك قصد گراي اسكينر ديدگاه هاي وي را پيرامون نسبت ميان اسلام و سياست و مفهوم حكومت مطلوب ترسيم نمايد. يافته هاي مقاله نشان دهنده آن است كه با توجه به نظام انديشه اي توحيدي شيخ عيسي قاسم و ضرورت پيوند دين اسلام و سياست از نگاه وي و نيز لزوم تشكيل حكومت اسلامي توسط فقيه (در دوره غيبت معصوم)، به نظر مي رسد حكومت مطلوب ايشان در عصر حاضر كه مي تواند به طور مطلق، مشكلات جامعه را برطرف و نيازها را تأمين كند، حكومت اسلامي به رهبري ولايت فقيه است. البته حكومت مطلوب آيت الله قاسم در عرصه نظر است، اما آنچه در عرصه عمل براي وي و مردم بحرين امكان پذير است، پادشاهي مشروطه است كه در آن از اختيارات پادشاه كاسته شده و بر اختيارات مردم افزوده مي شود.