تعديل مدل قيمت‌گذاري دارايي‌هاي سرمايه‌اي مصرف بر اساس تابع ترجيحات مارشالي (مطالعه موردي ايران)

يكي از مدل هاي قيمت گذاري دارايي هاي سرمايه اي مدل CCAPM است كه اولين بار توسط بريدن (1979) ارائه گرديد. در مدل استاندارد و پايه CCAPM يك رابطه خطي بين بتاي مصرف و مازاد بازده دارايي ها برقرار است ولي متأسفانه CCAPM خطي باعث ايجاد »معماي صرف سهام « شده است. پس از ارائه معماهايي همچون صرف سهام، تعديلاتي در مدل CCAPM صورت پذيرفت. به همين منظور در اين مقاله نيز تعديلاتي در مدل پايه CCAPM صورت پذيرفته بطوري كه به استخراج نوع جديدي از ترجيحات براي قيمت گذاري دارايي هاي سرمايه اي پرداخته شده است. اين نوع ترجيحات اولين بار توسط مارشال ارائه شد كه در آن تابع مطلوبيت نه تنها به مصرف بلكه به پس انداز نيز بستگي دارد. در اين مقاله پس از مدل سازي ترجيحات بر اساس پس انداز به استخراج معادلات اويلر مربوطه پرداخته و با روش GMM پارامترها برآورد شده است. به منظور تخمين مدل هاي CCAPM و SCCAPM، داده هاي فصلي سالهاي 1367 تا 1389 مورد بررسي قرار گرفته است. مدل هاي برآوردي معنادار بوده بعبارت ديگر مي توان نتيجه گرفت متغير مصرف و پس انداز در توضيح بازده سهام در دوره فوق موفق بوده اند. براساس مقادير تخميني در دو مدل مي توان نتيجه گرفت كه عامل تنزيل ذهني زمان (β) عدد بزرگتر از 0/8 دارد و ترجيحات در تابع پس انداز معنادار است اما ضريب تاثير گذاري بالايي ندارد. علاوه بر اين نتايج حاكي از آن است كه عاملان اقتصادي ريسك گزير مي باشند