تاثير آموزش سبك هاي مقابله اي به روش بحث گروهي در رويارويي با موقعيت استرس زا در دانش آموزان دبيرستاني

مقدمه: نوجواني با تحولات فراوان زيستي ، رواني و اجتماعي همراه است. انتخاب سبك مقابله اي موثر مي تواند، نوجوان را در مقابل با بحران ها بيمه نمايد. هدف از مقاله حاضر تاثير آموزش گروهي سبك هاي مقابله در رويارويي با موقعيت استرس زا در دانش آموزان دخترسال دوم و سوم دبيرستان هاي شهر كاشمر است. روش كار: مطالعه حاضر يك پژوهش نيمه تجربي با طرح پيش آزمونپس آزمون و گروه كنترل است كه جامعه آماري آن كليه دانش آموزان دختر سال دوم و سوم دبيرستان هاي شهر كاشمر بود. نمونه پژوهش شامل 100 نفر از دانش آموزاني بود كه به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند، وبه روش جايگذاري تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. ابزار بكار گرفته در اين پژوهش پرسشنامه سبك هاي مقابله با موقعيت استرس زا بود. پس از جايگذاري تصادفي گروههاي آزمايش و كنترل، در آغاز براي هر دو گروه، پيش آزمون اجرا و سپس، مداخله(آموزش سبك هاي مقابله) در 8جلسه 60 دقيقه اي به روش بحث گروهي در گروه آزمايش اجرا گرديد و يك ماه پس از پايان برنامه آموزشي، از هردو گروه پس آزمون گرفته شد، در نهايت داده ها با استفاده از آزمون هاي كاي دو و تي تست در نرم افزارSPSS نسخه21مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميانگين نمره سبك هاي مقابله با استرس قبل از مداخله در دو گروه مداخله وكنترل به ترتيب 127.65 و129.4 و پس از مداخله 155.07 و 127.5 بود. يافته ها تفاوت آماري معناداري در ميانگين نمرات گروه مداخله قبل وبعداز مداخله نشان داد (P 001.0 ). نتيجه گيري: آموزش مهارت مقابله اي به روش بحث گروهي در ارتقاء مهارت هاي روياروييبا موقعيت استرس زا و انتخاب سبك مسئله مدار در نوجوانان موثر است. بنابر اين پيشنهاد مي شود آموزش سبك هاي مقابله اي در برنامه آموزشي اين گروه سني گنجانده شود.