تعيين و تحليل فضايي سرريز سرمايه‌گذاري صنعتي استان‌هاي ايران

از جمله عوامل رشد و توسعه مناطق پيرامون مراكز توسعه يافته، وجود اثرات سرريز سرمايه گذاري است كه اين مطالعه با هدف بررسي اثرات سرريز سرمايه گذاري صنعتي استان هاي ايران، اين اثرات را كمي سازي مي كند. بر اين اساس، از اقتصادسنجي فضايي براي تبيين اثرات غيرمستقيم يا سرريز سرمايه گذاري صنعتي استفاده مي كند. نتايج گوياي اين واقعيت است كه استان هاي با شاخص جاذبه اقتصادي بالاتر، كه به ترتيب عبارتند از: تهران، اصفهان، خراسان رضوي، خوزستان و فارس به ترتيب با ضريب 0.152، 0.090، 0.085، 0.083 و 0.077 سرريزهاي سرمايه گذاري صنعتي بيشتري نسبت به ساير استان ها دارند. در مقابل، استان هاي با فاصله جغرافيايي بسيار از استان هاي توسعه يافته از جمله اردبيل، سيستان و بلوچستان، خراسان شمالي و ايلام به ترتيب با ضرايب 0.029، 0.031، 0.037 و 0.038 بهره مندي كمتري از سرريزهاي سرمايه گذاري صنعتي ساير مناطق دارند. نتايج همچنين نشان مي دهد كه اثرات سرريز سرمايه گذاري صنعتي براي استان هاي مختلف، تفاوت قابل توجهي از يكديگر دارد. بطوريكه براي برخي استان ها، اثرات غيرمستقيم بسيار كمتر از اثرات مستقيم بوده است و براي برخي ديگر از استان ها، اثرات غيرمستقيم نزديك به اثرات مستقيم سرمايه گذاري صنعتي مي باشد. دليل اين امر را مي توان به موقعيت جغرافيايي، سياست ها و مقررات دولتي و مجاورت با استان هاي توسعه يافته نسبت داد.