گذري بر تمثيل در آفرين نامه

Announcement of allegory in the Afarin nameh

تمثيل يكي از بهترين شيوه هاي بلاغي جهت اقناع مخاطب است كه شاعران و نويسندگان به وسيله آن، امور معقول را به صورت محسوس و قابل درك در اختيار مخاطب قرار مي دهند، از اين رو اين شگرد ادبي، شيوه اي حكيمانه جهت بيان مقصود محسوب مي شود. در اين مقاله با استفاده از شيوه تحليلي- توصيفي، تشبيه تمثيلي، استعاره تمثيلي، تمثيل طبيعي و اسلوب معادله در مثنوي آفرين نامه ابوشكور بلخي بررسي مي گردد، بنابراين ابتدا تمثيل از ديدگاه صاحب نظران به صورت اجمال بيان مي شود و سپس انواع مذكور در آفرين نامه ابوشكور بلخي بررسي مي گردد. ابوشكور تمثيل را نه فقط براي محسوس كردن موضوعاتي همچون: قناعت، شناخت دوست و دشمن، ضرورت تعليم در كودكي، بلكه براي باورپذير كردن و تاثير بيشتر بر مخاطب و تصويرآفريني استفاده كرده است.

Allegory is one of the best Bolaghi methods to persuade the audience, by which poets and writers provide the audience with sensible and tangible things. Therefore, this literary trick is a wise way to express one's intentions. In this paper, using analytical-descriptive method, allegorical simile, allegorical metaphor, natural allegory and equation style in Masnavi, Abushkour Balkhi's Afarin Nameh is examined. Therefore, first, the allegory is summarized from the point of view of the experts, and then the types mentioned in Abushkour Balkhi's Afarin Nameh is examined. Abu Shakur has used allegory not only to make sense of things such as contentment, to know friend and foe, the necessity of teaching