مقايسه مولفه هاي مثبت گراي روان شناختي در والدين كودكان عادي و اوتيسم

مقدمه:فرآيند فرزندپروري به خودي خود داراي باري از استرس طبيعي است و اين انگيختگي گامي لازم در جهت اعمال والدگري مثبت خواهد بود، اما اگر ميزان انگيختگي به علت داشتن فرزندي كه داراي نقصي جبران ناپذير است از حد طبيعي فراتر رود نه تنها براي حداكثر عملكرد مثبت نخواهد بود بلكه مي تواند منجر به تحميل فشار رواني و ايجاد آسيب در ابعاد مثبت گراي روان شناختي گردد.لذا هدف پژوهش حاضر، مقايسه مؤلفه هاي مثبت گرايي روان شناختي(اميد، كيفيت زندگي، بهزيستي‌روان‌شناختي، شادكامي و خوش بيني) در والدين كودكان عادي و اوتيسم است. روش:در يك مطالعه علي مقايسه اي پس رويدادي 60 والد به شيوه تصادفي خوشه اي انتخاب گرديدند(30 والد كودك اوتيسم و 30 والد كودكان عادي).ابزارهاي مورد استفاده پرسشنامه هاي شادكامي آكسفورد، بهزيستي روان شناختي ريف، اميد اسنايدر، خوش بيني شير و كارور و كيفيت زندگي دينربود. يافته ها: نتايج آزمون واريانس چندمتغيري حاكي از وجود تفاوت معنادار در همه مولفه هاي مثبت گراي روان شناختي در دو گروه والدين كودكان عادي و اوتيسم بود(p 0/05 ، 54/32 =(54,5)F، 5/04=هتلينگ). نتيجه گيري:از جمله كاربردهاي روان شناسي در عرصه هاي مختلف فردي و اجتماعي كه با هدف ارتقاي سطح بهداشت رواني و جسماني و پيشگيري از آسيب هاي ناشي برگزار مي گردد، بهره گيري از مطالعات مقايسه اي و متغيرهاي مهم و نوظهوري چون روان شناسي مثبت مي باشد،كه منجر به شناخت بهتر مشكلات خانوادگي و در نتيجه ارائه خدمات روان شناختي و آموزشي موثر مي گردد.