بررسي اهميت رفتارهاي حمايتي ارائه مراقبت پايان زندگي به كودكان در حال مرگ از ديدگاه پرستاران

مقدمه: كاهش مرگ و مير و بقاء طولاني مدت كودكان مبتلا به بيماري هاي مهلك سبب افزايش نيازهاي مراقبت پايان زندگي آنان شده است. پرستاران همواره درصدد افزايش كيفيت مراقبت پايان زندگي بوده اند. شناسايي چالشهاي موجود و جستجوي رفتارهاي حمايتي اساس ارائه مراقبت پايان زندگي مطلوب ميباشد. اين مطالعه با هدف بررسي اهميت رفتارهاي حمايتي ارائه مراقبت پايان زندگي به كودكان در حال مرگ از ديدگاه پرستاران در بخشهاي كودكان بيمارستانهاي شهر كرمان انجام شد. روش: در اين مطالعه توصيفي تحليلي 151 نفر از پرسنل پرستاري به روش نمونه گيري در دسترس شركت داده شدند. جمع آوري داده ها با استفاده از پرسشنامه هاي مشخصات جمعيت شناختي و پرسشنامه استاندارد (NSCCNR-EOL) حاوي 29 گويه كه با توجه به فرهنگ ايراني اسلامي تغييراتي در آن لحاظ گرديد انجام و توسط آزمونهاي t و آناليز واريانس يكطرفه تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: رفتارهاي حمايتي رعايت احترام و شان خانواده بر بالين كودك و وجود روحاني جهت حمايت از خانواده به ترتيب بالاترين (5.75) و پايينترين (1.08) ميانگين نمره را كسب كردند. بين ميانگين كل رفتارها و داشتن تجربه مرگ افراد فاميل يا دوستان نزديك (P=0.01) و تعداد كودكان در حال مرگ مراقبت شده (P=0.01) و همچنين بين تجربه دوره هاي آموزشي مرگ و مردن با اهميت هر سه گروه رفتارها، رفتار هاي حمايتي مربوط به بيمار و خانواده (0.01)، رفتارهاي حمايتي مربوط به ارائه دهندگان مراقبت (0.04 )و رفتارهاي حمايتي سازماني (0.03) ارتباط معناداري وجود داشت. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه بيانگر اين مسئله است كه پرستاران مورد مطالعه, رفتارهايي را كه بيشتر به مسائل انساني و معنوي مرتبط است اهميت دادند بنابراين مراقبت همه جانبه و توجه به مسائلي غيراز مشكلات جسمي بيمار نيز در خور اهميت است كه اين خود از نظر علم و هنر پرستاري از اهميت بيشتري برخوردار ميباشد كه ميتواند براي خانواده ها نيز مفيد باشد.