عنوان مقاله :
تمايز سلولهاي بنيادي مزانشيمي ژلهي وارتون بند ناف انسان به سلولهاي توليد كنندهي انسولين در محيط آزمايشگاهي
پديد آورندگان :
نكوهي مدويي ، معصومه دانشگاه آزاد اسلامي واحد ارسنجان - گروه زيست شناسي , آذر پيرا ، نگار دانشكده علوم پزشكي شيراز - بيمارستان نمازي - مركز تحقيقات پيوند اعضاء , صادقي ، لادن دانشكده علوم پزشكي شيراز - بيمارستان نمازي - مركز تحقيقات پيوند اعضاء , كمالي فر ، سولماز دانشگاه آزاد اسلامي واحد ارسنجان - گروه زيست شناسي
كليدواژه :
سلولهاي بنيادي مزانشيمي , ژلهي وارتون , تمايز سلولها , انسولين
چكيده فارسي :
ديابت يكي از بيماري هاي مزمن عمده ي متابوليك مي باشد. پيوند جزاير لانگرهانس روشي براي درمان ديابت است ولي به علت مشكلاتي مانند رد سيستم ايمني و كمبود جزاير اهداء كننده محدود مي شود. سلول هاي بنيادي مزانشيمي قابليت تمايز به سلول هاي توليد كننده انسولين را دارا هستند.تمايز ) به سلول هاي بتا، را بررسي مي كنيم. نمونه بند ناف انسان بعد از اتمام زايمان (سزارين) از بيمارستان حافظ جمع آوري شد. HUMSCS، رتينوئيك اسيد، فاكتور رشد اپيدرمي(EGF) و آنتي بيوتيك به سلول هاي توليد كننده انسولين (Islets براي حضور انسولين و از رونويسي معكوس واكنش زنجيره اي پلي مراز (RTPCR) و NGN3نتايج: HUMSCS تغيير شكل دادند. آزمايشات RTPCR و NGN3 سلول هاي Isletlike cellنتيجه گيري: HUMSCS در محيط آزمايشگاهي است و شايد يك پتانسيل جديدي براي سلول درماني در ديابت باشد.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي فسا
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي فسا