تاثير خودمختاري و تمركز توجه بيروني بر اجراي مهارت دستخط در كودكان با اختلال بيش فعالي

مقدمه: بر اساس نظريه يادگيري حركتي بهينه، عوامل خودمختاري و تمركز توجه بيروني، عملكرد و يادگيري مهارت هاي حركتي را تسهيل مي كنند. هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير عوامل خودمختاري، تمركز توجه و تركيب اين عوامل بر اجراي مهارت دست خط در كودكان با اختلال بيش فعالي بود.روش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمايشي با پيش‌آزمون پس‌آزمون و گروه كنترل بود. جامعه‌ي آماري پژوهش را تمامي كودكان كلاس دوم و سوم ابتدايي استان بابل در سال تحصيلي 1397-1396، تشكيل داد. براي غربالگري كودكان مبتلا به ADHD از مقياس هاي معلم و والدين كانرز استفاده شد. براي انتخاب نمونه از روش نمونه‌گيري در دسترس استفاده شد. نمونه شامل 24 كودك بود كه در گروه آزمايش 12 كودك و در گروه كنترل 12 كودك گمارده شدند. سپس از ابزار ارزيابي دست نويس فارسي حوائي و همكاران براي سنجش دستخط كودكان به عنوان پيش‌آزمون براي هر دو گروه استفاده شد. كودكان گروه آزمايش در موقعيت هاي خودمختاري و تمركز توجه بيروني قرار گرفتند و گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكردند. در پايان اين دوره ابزار سنجش دستخط كودكان به عنوان پس‌آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس در سطح (P 0/001) مورد بررسي قرار گرفت.يافته ها: نتايج تحقيق نشان داد كه كودكان با اختلال بيش فعالي گروه آزمايش در موقعيت كنترل/خودمختاري نسبت به موقعيت هاي ديگر عملكرد بهتري داشتند (P 0/001). تفاوت معني دار ديگري بين موقعيت هاي ديگر مشاهده نشد. نتيجه گيري: براساس نتايج اين پژوهش، بهبود مهارت دستخط، خودمختاري موثرتر از تمركز توجه بيروني مي باشد و ويژگي اجراي خودكار مهارت دستخط در كودكان و همچنين اهميت خودمختاري براي بهبود مهارت دستخط نشان داده شد.