بررسي نقش عوامل استرس‌زاي دانشجويي در پيش بيني تعلل ورزي و فرسودگي تحصيلي دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي ايلام در سال 1394

مقدمه و هدف: اين پژوهش به منظور تعيين نقش عوامل استرس زاي دانشجويي در پيش بيني تعلل ورزي و فرسودگي تحصيلي دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي ايلام انجام شده است. مواد و روشها: اين مطالعه به صورت يك بررسي توصيفي همبستگي بر روي 150 نفر از دانشجويان پرستاري كه به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شده بود انجام شد. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه هاي عوامل استرس زاي دانشجويي، مقياس ارزيابي تعلل ورزي و مقياس فرسودگي تحصيلي بود. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد، كه كل مولفه هاي عوامل استرس زا و نيز نمره كل آن با تعلل ورزي، ابعاد فرسودگي تحصيلي و نمره كل آن، رابطه همبستگي مثبت و معنا داري وجود داد (0.5 P). به طوري كه با افزايش هر كدام از عوامل استرس زاي دانشجويي شامل محيط آموزشي، شرايط تحصيلي، فارغ التحصيلي و محيط خوابگاه و نيز مجموع آنها، ميزان تعلل ورزي، فرسودگي تحصيلي و ابعاد آن شامل خستگي هيجاني، بي علاقگي و ناكارآمدي درسي نيز افزايش مي يابد. بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه متغيرهاي مورد بررسي قادر به پيش بيني تعلل ورزي و فرسودگي در دانشجويان هستند يعني هر چه بر ميزان نمرات عوامل استرس زا مربوط به شرايط تحصيلي، محيط آموزشي، فارغ التحصيلي و محيط خوابگاه افزوده شود، نمرات تعلل ورزي و فرسودگي تحصيلي افزايش مي يابد.