بررسي اثر تزريق استروژن به قشر مخچه موش صحرايي بر رفتارهاي شبه اضطراب و پارامترهاي سيستم آنتي اكسيداني به دنبال تزريق اتيديوم برومايد

زمينه و هدف: دميليناسيون توسط اتيديوم برومايد (EB) يكي از روش هايي است كه به طور معمول براي القاي مدل هاي تجربي MS استفاده مي شود. تيمار با استروژن، اليگودندروسيت ها را از مسموميت سلولي محافظت كرده و پراكسيداسيون ليپيد را مهار مي كند. هدف از اين پروژه بررسي تاثير استروژن بر رفتارهاي شبه اضطراب و پارامترهاي استرس اكسيداتيو پس از القاي دميليناسيون در قشر مخچه موش صحرايي توسط اتيديوم برومايد است. مواد و روش ها: القاي MS با تزريق مستقيم اتيديوم برومايد (01/0%) به قشر مخچه انجام گرفت. گروه هاي تيمار يك هفته پس از القاي MS، استروژن را به صورت ريزتزريق و به مدت 3 روز و با دو دوز mu;l micro;g/ 2 و mu;l micro;g/4 دريافت نمودند. پس از اتمام دوره تيمار، از حيوانات تمامي گروه ها آزمون ماز مرتفع بعلاوه شكل به عمل آمد و پارامترهاي استرس اكسيداتيو پس از پايان دوره آزمايشات سنجيده شد. داده هاي آماري با استفاده از آناليز واريانس يك طرفه مقايسه شدند. نتايج: نتايج اين بررسي نشان داد كه درصد ورود به بازوي باز و مدت زمان سپري شده در بازوي باز (شاخص هاي اضطراب) در گروهي كه استروژن دريافت كرده بودند نسبت به گروه اتيديوم برومايد افزايش معني دار يافت (01/0 P). همچنين ميزان فعاليت گلوتاتيون پراكسيداز و كاتالاز در گروه تحت درمان با استروژن نسبت به گروه اتيديوم برومايد افزايش معني داري را نشان داد. نتيجه گيري: ريزتزريق استروژن مي تواند ميزان اضطراب را كاهش داده و اثر آنتي اكسيداني اعمال كند.