بررسي كاربردي خصوصيات و نتايج درماني سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي مغز استخوان

تمايل محققين در پانزده سال گذشته براي مطالعه ي سلول هاي بنيادي مزانشيمي (MSCs) افزايش يافته است. MSCs، خود نوزا، هتروژن و چند توان هستند و پتانسيل تمايز به انواع سلول ها با منشأ مزودرمي و هم چنين ساير رده هاي سلولي را دارا هستند. اين سلول ها به محل التهاب مهاجرت كرده و تأثير ايمنومدولاتوري خود را القا مي كنند. استفاده از اين سلول ها به عنوان ابزار تشخيص ضايعات، قابليت ترشح برخي فاكتورهاي رشد و سايتوكاين ها، بيان برخي ژن ها پس از مهندسي ژنتيك، در كنار استحصال و تزايد نسبتاً آسان اين سلول ها بر جذابيت MSCs افزوده است. دانشمندان بر اين عقيده اند كه پيوند MSCsدستاوردي جديد براي درمان بيماري هايي است كه با روش هاي درماني كنوني قابل درمان نيستند. اين مشكلات عمدتاً شامل برخي جراحت هاي استخوان، بيماري هاي قلبي، پوستي، كبدي و ديابت هستند. اگرچه هنوز درمان قطعي از روش سلول درماني در مورد هيچ يك از انواع سلول هاي بنيادي در برخي بيماري ها به روشني حاصل نشده است، آمار به دست آمده نشان مي دهد كه تحقيق در زمينه ي MSCs با حجم گسترده اي هم چنان در حال جريان و افزايش است. معجزه گر معرفي نمودن سلول درماني درگذشته موجب ايجاد نگراني از نتايج واقعي اين روش نمود كه امروزه با شناخت بيشتر و واقع بينانه به سلول درماني، حقيقت اين سلول ها روشن تر و از طرفي نتايج موثر آن در مورد برخي بافت ها، كارايي واقعي اين سلول ها را نسبت به گذشته مشخص تر و ميزان توقع از سلول هاي بنيادي را منطقي تر نموده است.