بررسي اثر 6 هفته تمرين استقامتي بر سطوح توموري اينترلوكين 8 و اينترلوكين 17 در سطح سرم موش‌هاي ماده مبتلا به سرطان پستان

زمينه و هدف: سرطان پستان امروزه مهم ترين عامل تهديد كننده سلامتي در زنان است. از طرف ديگر تمرينات ورزشي نقش پيشگيرانه و كمك درماني در سرطان ايفا مي كنند؛ لذا هدف پژوهش حاضر بررسي اثر 6 هفته تمرين استقامتي بر سطوح توموري اينترلوكين 8 و اينتر لوكين 17 در سطح سرم موش هاي ماده مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روش ها: 20 سر موش (Balb/c) ماده به صورت تصادفي به دو گروه تومور ورزش (RTE) و تومور استراحت (RTR) تقسيم شدند و يك ميليون سلول سرطاني به صورت زير جلدي (MC4L2) به ناحيه بالاي ران سمت راست آن ها تزريق شد. گروه تمرين به مدت 6 هفته (5 روز در هفته) تمرين استقامتي را انجام دادند. پس از پايان تمرينات موش ها بيهوش شدند، تومور و سرم از بدن آن ها خارج و در دماي 70 درجه سانتي گراد نگهداري شدند. نتايج: كاهش معني دار پس از 6 هفته تمرين استقامتي در گروه تجربي در مقادير اينترلوكين 8 در بافت تومور (0001/0=P) و اينترلوكين 17 سرمي (003/0=P) مشاهده شد و همچنين حجم تومور نيز كاهش پيدا كرد (0001/0=P). نتيجه گيري: يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد كه شش هفته تمرين استقامتي سطوح اينترلوكين 8 بافت تومور، اينترلوكين 17 سرمي و حجم تومور به طور معني داري در گروه تمرين كرده كاهش مي دهد. بنابراين مي توان از فعاليت بدني به عنوان عاملي كمك درماني در كنار ساير روش هاي درماني در بهبود درمان سرطان پستان استفاده كرد.