پيش بيني عملكرد شغلي و تاب آوري بر اساس ويژگي هاي شخصيتي

مقدمه و هدف: شخصيت فرد انگيزش و نگرش فرد را نسبت به شغل و شيوه اي كه فرد به اقتضائات شغلي پاسخ مي دهد، مشخص مي كند. تحقيق حاضر به منظور پيش بيني عملكرد شغلي و تاب آوري بر اساس ويژگي هاي شخصيتي بر روي كاركنان شاغل در شهرداري هاي كرمانشاه انجام شده است. مواد و روشها: جامعه آماري پژوهش شامل تمام كاركنان شهرداري منطقه 1، منطقه 2، منطقه 3 شهر كرمانشاه در سال 1393 به تعداد 550 نفر مي باشد. نمونه اين پژوهش شامل 225 نفر بود كه با استفاده از جدول مورگان به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه پنج عاملي شخصيت (NEO) كاستا و مك كري (1985)، پرسشنامه تاب آوري كونور و ديويدسون (2003) و پرسشنامه عملكرد شغلي پاترسون (1989) بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزارهاي آماري SPSS16 و LISRL و آزمونهاي آمار توصيفي و آمار استنباطي شامل تحليل مسير، همبستگي پيرسون، تحليل رگرسيون و T مستقل انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد متغيرهاي برونزا سازگاري و برونگرايي با ضريب رگرسيوني به ترتيب 0.15 و 0.19، به طور مستقيم اثر معني داري بر عملكرد شغلي دارند. همچنين بين تاب آوري و عملكرد شغلي كاركنان همبستگي مثبت معني دار وجود داشت و بين عملكرد شغلي كاركنان زن و مرد تفاوت معني داري به دست نيامد. بحث و نتيجه گيري: به منظور بهبود عملكرد نيروي انساني به نقش عوامل شخصيتي و تاب آوري در معادلات نيروي انساني توجه بيشتري صورت بگيرد.