بررسي خشونت خانگي در زنان باردارو علل مرتبط با آن در درمانگاههاي بهداشتي شهر سنندج در سال 1395-1394

مقدمه و هدف: خشونت خانگي يك مشكل عمومي و جهاني است كه پيكر خانواده و جامعه را تخريب مي كند و سلامتي روحي، رواني، جسماني و عاطفي افراد را تهديد مي كند لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين ميزان شيوع خشونت خانگي در زنان باردار و ارتباط آن با مشخصات فردي زنان و همسرانشان در مراكز بهداشتي درماني شهر سنندج در سال 1395-1394 انجام شد. مواد و روشها: اين مطالعه ي بصورت مقطعي و با روش توصيفي تحليلي در سال 1395 -1394 انجام شد 375 نفر از زناني كه براي اولين ويزيت پس از زايمان براي مراقبت به مراكز بهداشتي درماني سطح شهر سنندج مراجعه كرده بودند بصورت مبتني بر هدف انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه بود كه با كمك مصاحبه تكميل گرديد.تجزيه و تحليل داده ها به كمك نرم افزارSPSS) ) وآزمونهاي آماري كاي دو انجام شد ميزانP كمتر از 0.01 معني دار بود. يافته ها: نتايج نشان داد كه بيش از 50 درصد از زنان در دوران بارداري مورد خشونت خانگي قرار گرفته بودند. بطوريكه 73.4% زنان مورد مطالعه تحت خشونت رواني، 12.2% آنان مورد خشونت جسمي، 11.2% مورد خشونت اقتصادي و 3.2% مورد خشونت جنسي قرار گرفته بودند. همچنين بين خشونت خانگي با سطح تحصيلات (0.05=P)، تعداد فرزندان (0.05=p)، تعداد سالهاي ازدواج (0.01=p) ارتباط معناداري وجود داشت همچنين بين سطح تحصيلات و شغل (0.001=p) همسران با خشونت خانگي ارتباط وجود داشت. نتيجه گيري: نشان داد كه خشونت بيشتر درافراد كم سواد، و طبقات پايين اجتماعي ايجاد مي شود.