بررسي شاخص توده بدني و ارتباط آن با فعاليت بدني و برخي خصوصيات دموگرافيك در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي كردستان

زمينه و هدف: امروزه چاقي و اضافه وزن به عنوان يكي از مشكلات عمده تهديدكننده سلامت در جوامع شناخته مي شود. چاقي و اضافه وزن با فاكتورهاي بيولوژيكي، عوامل فردي، اجتماعي و اقتصادي، تغذيه اي و.... در ارتباط است. فعاليت بدني از عوامل مهم در كيفيت زندگي مرتبط با سلامت محسوب مي شود. هدف از اين مطالعه تعيين شاخص توده بدني و ارتباط آن با فعاليت بدني و برخي خصوصيات دموگرافيك در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي كردستان مي باشد. مواد و روشها: در اين مطالعه توصيفي -تحليلي 171 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي كردستان به روش تصادفي سيتماتيك انتخاب شدند. پرسشنامه اي شامل ويژگيهاي دموگرافيك و ميزان فعاليت بدني توسط واحدهاي مورد پژوهش تكميل گرديد. قد و وزن دانشجويان اندازه گيري شد و همچنين شاخص توده بدني آنها محاسبه گرديد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS 18 استفاده گرديد. ارتباط بين داده ها با استفاده از آزمونهاي آماري همبستگي پيرسون، آناليز واريانس، تي مستقل و مجذور كاي مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته ها: از كل افراد مورد پژوهش 46.2 درصد مرد و 53.8 درصد زن بودند. ميانگين شاخص توده بدني در دانشجويان 3.14 ±22.46 بود و57.3 درصد آنان شاخص توده بدني طبيعي داشتند. بررسي فعاليت بدني واحدهاي مورد پژوهش نشان داد كه فقط 33.3 درصد فعال و 66.7 درصد غير فعال بودند. نتايج ارتباط معناداري را ميان BMI و فعاليت بدني و خصوصيات دموگرافيك آنها نشان نداد (0.05 p). نتيجه گيري: نتايج نشانگر نرمال بودن شاخص توده بدني در اكثريت دانشجويان بود ولي با توجه به اهميت فعاليت بدني و نتايج اين مطالعه كه نشانگر فعاليت ناكافي در دانشجويان بوده، لازم است با برنامه ريزي صحيح و مستمر در خصوص اصلاح سبك زندگي اقدام شود.