ارتباط بين وضعيت محيط عمل حرفه‌اي با استرس ادراك شده پرستاران در بخشهاي مراقبت ويژه نوزادان

زمينه و هدف: پرداختن به مسائل رواني و اجتماعي كاركنان، از جمله استرس يا فشار عصبي از مسائل بسيار حاد در سازمان هاي امروزي مي باشد كه سلامت جسمي و رواني نيروي كار را به خطر انداخته و هزينه سنگيني به سازمان ها وارد مي سازد. با توجه به اينكه محيط هاي كاري بخش ويژه ، حرفه اي و چالش برانگيزتر مي باشند. مطالعه حاضر به بررسي ارتباط بين ماهيت محيط عمل حرفه اي با استرس درك شده پرستاران در بخش هاي مراقبت ويژه نوزادان پرداخته شده است. مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصيفي همبستگي مي باشد. حجم نمونه شامل كليه پرستاران شاغل در بخش هاي مراقبت ويژه نوزادان استان آذربايجان شرقي مي باشد (110نفر). ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه محيط عمل حرفه اي اريكسون و همكاران و پرسشنامه استرس كلي درك شده كوهن مي باشد. تجزيه وتحليل داده ها با نرم افزار SPSS و آمار توصيفي و استنباطي انجام شد. يافته ها: نتايج مطالعه نشان مي دهد پرستاران شاغل مطابقت بخش هاي مراقبت ويژه نوزادان با آيتم هاي محيط عمل حرفه اي را در سطح متوسط ارزيابي كردند و انگيزه دروني براي كار (0/03=p و 0/20-=r )،كنترل روي عمل (0/002=p= و 0/28-=r )، ارتباط با پزشكان (0/03=p و -0/19=r) و كار تيمي (0/04=p و 0/18-=r) ارتباط آماري معكوس و معني داري با استرس كلي ادراك شده پرستاران بخش هاي مراقبت هاي ويژه نوزادان نشان دادند. نتيجه گيري: شناسايي وضعيت محيط عمل حرفه اي و تلاش براي اعتلاي آن در كاهش استرس پرستاران و سلامت نيروي انساني شاغل و تأثيرگذاري بر نحوه و كيفيت خدمات مهم مي باشد. استرس كلي پرستاران بر سلامت نيروي انساني شاغل و تأثيرگذاري بر نحوه و كيفيت خدمات مهم مي باشد.