بررسي نحوه‌ي عملكرد پزشكان خانواده روستايي استان فارس در راستاي اجراي طرح پزشك خانواده 1392

زمينه و هدف: طرح پزشك خانواده يك نظام كامل بهداشتي درماني است كه مهم ترين نتايج آن رفع سردرگمي مردم در مراجعه به پزشك و افزايش رضايت مندي از خدمات سلامت است. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزيابي نحوه عملكرد پزشكان خانواده و نقاط ضعف و قوت آن بود. مواد و روش ها: در مطالعه مقطعي حاضر 52 نفر از پزشكان خانواده روستايي استان فارس به صورت طبقه اي متناسب در سال 1392 مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه عملكرد پزشكان خانواده در 5 حيطه مديريت، عملكرد، قرارداد دستورالعمل، مشاركت جامعه و نتايج بود. داده هاي گردآوري شده به نرم افزار SPSS19 وارد و با استفاده از آزمون هاي تي تست، آناليز واريانس يك طرفه، ضريب همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: از 52 پزشك خانواده مورد بررسي 56.9% زن و 43.1% مرد بودند. كمترين نمره مربوط به مشاركت جامعه (0.81 ±3.93) و بيشترين نمره در حيطه نتايج (3.04 ±23.52) بود. براساس نتايج حاصل از مطالعه بين اكثر حيطه ها ارتباط معناداري مشاهده گرديد (P 0/05). بين جنسيت و حيطه هاي مختلف ارتباط آماري معناداري مشاهده نشد (P 0/05). نتيجه گيري: به علت تنوع فعاليت پزشكان خانواده و گستره وسيع كشورمان، همچنين افزايش رضايت مندي پزشكان و افراد تحت پوشش اين برنامه، بايستي تحقيقات و نظارت هاي بيشتري در اين زمينه، صورت گيرد.