بررسي اثر 12 هفته تمرين تناوبي با شدت بالا (HIIT) بر عوامل خطرزاي قلبي و عروقي هموسيستئين، پروتئين واكنش‌گر C و تركيب بدني مردان داراي اضافه‌وزن

زمينه و هدف: سطح بالاي ماركرهاي پيش التهابي هموسيستئن و پروتئين واكنش گر C (CRP) موجب عوارض متعددي ازجمله آترواسكلروز، ترومبوز وريدي و مشكلات متعدد قلبي -عروقي مي شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسي اثر 12 هفته تمرين تناوبي با شدت بالا بر عوامل خطرزاي قلبي و عروقي هموسيستئين، پروتئين واكنش گر C و تركيب بدني مردان داراي اضافه وزن بود.مواد و روش ها: در اين پژوهش نيمه تجربي، تعداد 20 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي كاشان با شاخص توده بدني بين 25 تا kg/m^230، به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفي، در دو گروه تجربي و كنترل قرار گرفتند. گروه تجربي در يك برنامه تناوبي با شدت بالا (HIIT)، به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه با شدت بالاي 90 درصد ضربان قلب بيشينه به تمرين پرداختند. قبل و بعد از تمرين مقادير هموسيستئين، CRP پلاسما، وزن، درصد چربي، شاخص توده بدن (BMI) و نسبت دور كمر به دور لگن (WHR) محاسبه شدند. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون آماري t مستقل و وابسته در سطح معناداري P 0/05تجزيه وتحليل شدند.نتايج: نتايج نشان داد، 12 هفته تمرين HIIT، بر كاهش سطوح سرمي هموسيستئين و HS-CRP، وزن بدن، درصد چربي، BMI و WHR در گروه تجربي نسبت به گروه كنترل تأثير معناداري داشته است (P 0/05).نتيجه گيري: به نظر مي رسد كه 12 هفته تمرين تناوبي پُرشدت به عنوان يك روش غيرتهاجمي، مي تواند اثر مثبتي بر كاهش ميزان هموسيستئين و HS-CRP و برخي از شاخص هاي آنتروپومتريك مرتبط با چاقي و اضافه وزن داشته باشد.