تعيين سطوح سازگاري رواني - اجتماعي بر اساس سبك‌هاي مقابله‌اي و جهت‌گيري مذهبي در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

مقدمه و هدف: عوامل مختلفي در كاهش روند بيماري مولتيپل اسكلروزيس (MS) مي تواند دخيل باشد و بيمار مبتلا را در فرآيند بيماري كمك نمايد ازاين رو پژوهش حاضر با هدف پيش بيني سازگاري رواني اجتماعي در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس (MS) بر اساس مؤلفه هاي سبك هاي مقابله اي و جهت گيري مذهبي شكل گرفته است. مواد و روش ها: روش پژوهش توصيفي و در زمره پژوهش هاي همبستگي مي باشد. جامعه آماري كليه بيماران مبتلا به MS مي باشند كه در سه ماهه اول سال 1395 به انجمن هاي شهر تهران مراجعه كرده اند و نمونه شامل 100 بيمار مبتلا به MS (حداقل 19 سال و بدون اختلال روان پزشكي) به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي سبك هاي مقابله لازاروس و فولكمن، مقياس سازگاري رواني و اجتماعي دروگييتس و جهت گيري مذهبي آلپورت استفاده شد. براي تحليل داده هاي پژوهش از ضرايب همبستگي و تحليل رگرسيون چند متغيره سلسله مراتبي استفاده گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميان جهت گيري مذهبي و سازش روان شناختي روابط مثبت و معنادار (0/01 p) و همچنين سبك مقابله مسئله مدار به صورت مثبت و سبك مقابله متمركز بر هيجان به صورت منفي (0/05 P) معنادار و سازگاري با بيماري را در بيماران مبتلا به MS را پيش بيني مي كنند. نتيجه گيري: با توجه به نتايج مي توان استنباط كرد كه جهت گيري مذهبي و راهبردهاي مقابله اي بر سازگاري با بيماري در بيماران مبتلا بهMS رابطه دارند.