رابطه بين ويژگي‌هاي شخصيتي و سبك‌هاي مقابله‌اي با توجه به نقش واسطه‌اي تاب‌آوري در بين بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس

زمينه و هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسي رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي و سبك هاي مقابله اي با توجه به نقش تاب آوري در بين بيماران مبتلا به MS شهر شيراز انجام شد. مواد و روش ها: جامعه آماري پژوهش حاضر شامل تمامي بيماران عضو انجمن MS شهر شيراز است كه تعداد 115 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده ها از 3 آزمون تاب آوري كانر و ديويدسون، پرسشنامه شخصيت پنج عاملي نئو و راهكارهاي مقابله اي فولكمن و لازاروس استفاده شد. تحليل داده هاي به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS (V.21) ورژن 21 و با روش همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون انجام گرفت. نتايج: روان رنجوري بالا در افراد مبتلا به ام اس باعث كاهش تاب آوري در برابر مشكلات مي شود (0.279=r). همچنين افراد مبتلا به ام اس در مقابله با مشكلات به صورت هيجاني رفتار مي كنند. سبك مقابله هيجاني با مقدار 0.023=p و 0.429=B و ويژگي شخصيتي روان رنجوري با 0.046=p و 0.388=B قادر به پيش بيني تاب آوري هستند. نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش حاضر، متخصصان در اين زمينه مي توانند علاوه بر اطلاع رساني به افراد مبتلا، با انجام مداوم آموزش هاي روان شناختي، نقش مؤثري در كاهش روان رنجوري، اضطراب و نگراني و به تبع آن بالا بردن سطح تاب آوري در اين افراد داشته باشند.