بررسي رابطه طول گذشت زمان ‌بر مقادير سيانيد در برخي از نمونه‌هاي بافت اخذشده پس از مرگ

مقدمه: مسموميت حاد با سيانيد به صورت عمدي به قصد خودكشي و يا با مصرف سهوي اتفاق مي افتد. تفسير نتايج حاصل از آناليز سيانيد در نمونه هاي زيستي پس از مرگ از جنبه قضايي قانوني بسيار اهميت دارد. مواد و روش ها: در يك مطالعه مورد شاهدي بافت كبد از 100 مورد جسد غير فاسد در طول 24 ماه جمع آوري شد. نمونه ها به سه قسمت تقسيم شدند. يك قسمت از بافت كبد و ريه در روز اول ارجاع نمونه، از نظر وجود سيانيد به روش آبي پروس موردبررسي كيفي و كمي اندازه گيري سيانيد به روش سلول كانوي قرار گرفت. قسمت دوم و سوم نمونه به ترتيب به مدت يك ماه و دو ماه در دماي C°4 قرار گرفتند. نمونه هاي مثبت كبد و ريه از نظر ميزان سيانيد به روش سلول كانوي آناليز گرديدند. نتايج: نتايج آناليز سيانيد نشان دادند كه تنها در 6 نمونه در كليه مقاطع زماني (بدو ورود، يك ماه و دو ماه پس از ارجاع) مثبت بود و باقي 94 نمونه در كليه مقاطع زماني از نظر وجود سيانيد منفي بودند. نتيجه گيري: در اين مطالعه توليد سيانيد در نمونه هاي كبد ديده نشد؛ بنابراين در تحقيق حاضر مدت زمان نگهداري تأثيري بر توليد سيانيد در نمونه بافت كبد و ريه نداشت. تغييرات ميزان سيانيد در بافت هاي مذكور از نظر آماري معني دار نبود. نتايج حاصل از تحقيق حاضر به صورت كمي بر روي تعداد بيشتري نمونه ارزش خود را بيشتر از پيش نشان خواهد داد.