اثر رتينوئيك اسيد بر تكوين بيضه‌اي موش كوچك آزمايشگاهي نژاد NMRI

زمينه و هدف: رتينوئيدها، مولكول هاي مهمي هستند كه فرآيندهاي اساسي نمو را در تمام مهره داران تنظيم مي كنند. هدف مطالعه حاضر، بررسي اثر رتينوئيك اسيد بر فرآيند نمو بيضه است. مواد و روش ها: يك گروه از موش هاي تازه به دنيا آمده نژاد NMRI تحت تزريق داخل صفاقي رتينوئيك اسيد به ميزان mg/Kg.b.w 25 قرار گرفتند و گروه ديگر بدون تزريق بودند. پس از 21 روز حيوانات نر جدا و در 60 روزگي كشته شدند و بيضه ها از بدن آن ها خارج گرديد. از هر گروه، هفت سر موش از لحاظ ويژگي ظاهري بيضه مورد مشاهده قرار گرفتند. در بررسي ميكروسكوپ نوري، شمارش سلولي اپي تليوم لوله هاي مني ساز انجام شد و قطر لوله هاي مني ساز اندازه گيري شد و با آزمون آماري T-test بين گروه هاي كنترل و آزمايش مقايسه صورت گرفت. نتايج: وزن بيضه در مقايسه با گروه كنترل تغيير معني داري نداشت. در اپي تليوم زاياي بيضه، ضخامت اپي تليوم و تعداد سلول هاي اسپرماتوگوني، اسپرماتيدهاي گرد و طويل شده در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل كاهش معني داري نشان داد (P 0.05). نتيجه گيري: به كارگيري رتينوئيك اسيد پس از تولد، بر نمو بيضه و اپي تليوم لوله هاي مني ساز آن، مؤثر است. حتي دوز ناچيز آن بر تقسيمات سلولي اپي تليوم مني ساز اثر مخربي دارد به طوري كه تعداد سلول هاي زايا تحت تأثير آن كاهش مي يابد؛ لذا در استفاده از ويتامين A و مشتقات سنتتيك آن مانند رتينوئيك اسيد براي مادران باردار و شيرده بايد احتياط لازم صورت گيرد.