اثر يك دوره تمرين تناوبي استقامتي فزاينده (طناب زني) بر بيوماركرهاي آنتي اكسيداني و استرس اكسيداتيو در دختران غيرفعال

زمينه و هدف: تمرين هوازي به عنوان يك شيوه مهم براي كنترل و پيشگيري بيماري هاي قلبي عروقي و اختلالات متابوليك توصيه مي شود. بدين منظور پژوهش حاضر با هدف يك دوره تمرين تناوبي استقامتي فزاينده (طناب زني) بر بيوماركر هاي آنتي اكسيداني و استرس اكسيداتيو در زنان غيرفعال انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر نيمه تجربي، با جامعه آماري دانشجويان دختر غيرفعال (اضافه وزن و چاق) با دامنه سني 20 -30 سال بود. 20 نفر به صورت آزمودني هاي واجد شرايط و به طور تصادفي در دو گروه كنترل (10 نفر) و مكمل (10 نفر) قرار گرفتند. تمرين استقامتي تناوبي شامل هشت هفته (چهار جلسه در هفته و هر جلسه 45 دقيقه) فعاليت فزاينده طناب زني بود. براي تحليل داده ها از آزمون تي وابسته و تي مستقل در سطح معناداري 05.0 با استفاده از نرم افزار SPSS20 استفاده شد. يافته ها: نتايج پژوهش حاضر با استفاده از آزمون تي وابسته نشان داد كه آنزيم سوپراكسيدديسموتاز، ظرفيت آنتي اكسيداني تام و گلوتاتيون پراكسيداز افزايش معناداري نسبت به حالت پيش آزمون داشتند (P 0/05) در حالي كه مالون دي آلدئيد كاهش معنادار داشت.همچنين نتايج تي مستقل نشان داد كه ظرفيت آنتي اكسيداني تام و گلوتاتيون پراكسيداز افزايش غير معناداري نسبت به گروه كنترل داشتند (P 0/05) در حالي كه سوپراكسيد ديسموتاز افزايش معنادار و مالون دي آلدئيد كاهش معنادار را نشان داد (P 0/05). نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي مطالعه حاضر مي توان گفت كه تمرين طناب زني باعث افزايش دفاع آنتي اكسيداني، كاهش آسيب اكسايشي، پراكسيداسيون ليپيدي و جلوگيري از بيماري هاي قلبي و عروقي را در افراد چاق و اضافه وزن در پي دارد.