اثرات تسكين‌دهنده درد سيلي مارين و تداخل عمل آن با گيرنده‌هاي H1هيستاميني در موش هاي صحرايي

زمينه و هدف: سيلي مارين ماده مؤثره گياه خار مريم بوده كه در طب سنتي به اثرات درماني آن اشاره شده است؛ اما پژوهش هاي اندكي در مورد اثر ضد دردي و مكانيسم عمل آن انجام گرفته است؛ بنابراين در تحقيق حاضر اثرات تسكين دهنده درد سيلي مارين با استفاده از آزمون فرمالين با تأكيد بر سيستم نوروترنس ميتري هيستامينرژيك در موش هاي صحرايي بررسي گرديد. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي، تعداد 42 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار با وزن 250-220 گرم در محدوده سني 14-12 هفته در گروه هاي 6 تايي در 7 گروه شامل: گروه شاهد (سالين نرمال+ فرمالين 1% كف پايي)، 4 گروه تيمار با سيلي مارين (50، 100، 200 و 400 ميلي گرم به كيلوگرم)، 1 گروه تيمار با كلرفنيرآمين (20 ميلي گرم به كيلوگرم)، 1 گروه پيش تيمار با كلرفنيرآمين (20 ميلي گرم) + سيلي مارين (200 ميلي گرم) تقسيم شدند. جهت ارزيابي درد پيكري از آزمون فرمالين استفاده گرديد. تجزيه وتحليل داده ها با روش آناليز واريانس يك طرفه انجام شد. نتايج: تزريق داخل صفاقي سيلي مارين به طور معني داري (P 0/05) موجب كاهش پاسخ درد در هر دو مرحله اول و دوم درد فرماليني گرديد. پيش تيمار با كلرفنيرآمين و سپس سيلي مارين موجب تقويت پاسخ ضد دردي سيلي مارين در هر دو مرحله اول و دوم درد فرماليني گرديد (P 0/05). نتيجه گيري: سيلي مارين اثرات ضد دردي داشته كه احتمالاً اين اثرات با به كارگيري سيستم هيستاميني ايجاد مي شود.