اثر نوروپپتيد اسپكسين بر عملكرد محور هيپوفيز – گوناد و فوليكول‌هاي تخمداني در موش‌هاي صحرايي ماده بالغ

زمينه و هدف: نوروپپتيدها در اعمال مختلفي ازجمله در تنظيم عملكرد سيستم توليدمثلي دخالت دارند. با توجه به شيوع اختلالات توليدمثلي در سراسر جهان، اين مطالعه باهدف تعيين اثر نوروپپتيد اسپكسين بر عملكرد محور هيپوفيزگوناد در موش هاي صحرايي ماده بالغ انجام گرديد. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي از 40 سر موش صحرايي ماده بالغ استفاده گرديد كه به گروه هاي كنترل، شاهد و 3 دسته تجربي دريافت كننده اسپكسين با دوزهاي μg/ kg 5، 25 و 50 تقسيم شدند. كليه تجويزها براي مدت 5 روز و به صورت درون صفاقي انجام گرفت. در پايان پس از خون گيري از حيوانات جهت اندازه گيري هورمون هاي FSH،LH و استراديول، پروژسترون و تستوسترون، تخمدان هاي آن ها خارج و پس از تهيه مقاطع بافتي فوليكول ها با تكنيك ديسكتور فيزيكي شمارش گرديدند. داده هاي به دست آمده توسط نرم افزار 18SPSS و از طريق آزمون هاي ANOVA و Duncan مورد آناليز قرار گرفتند و معناداري اختلاف داده ها در سطح 0.05 P در نظر گرفته شد. نتايج: نتايج نشان داد كه اسپكسين در هر 3 دوز باعث افزايش معنادار FSH، تعداد فوليكول هاي چندلايه، آنترال، اجسام زرد و كاهش معنادار پروژسترون، تعداد فوليكول هاي آترتيك و گرآف در سطح 0.01 P و در دوزهاي μg/ kg 25 و 50 باعث كاهش LH و در دوز μg/ kg 25 باعث افزايش معنادار تستوسترون در سطح 0.05 P و در دوز μg/ kg50 باعث افزايش معنادار تعداد فوليكول هاي تك لايه در سطح 0.01 P نسبت به گروه كنترل مي گردد. نتيجه گيري: اسپكسين از طريق افزايش ميزان سرمي FSHباعث افزايش فوليكول هاي چندلايه و آنترال تخمداني و به دليل كاهش غلظت سرمي LH باعث كاهش سطح سرمي پروژسترون مي شود.