بررسي ارتباط بين يك دوره فعاليت بدني منظم با اضطراب بدني اجتماعي در زنان چاق

زمينه و هدف: اضطراب بدني اجتماعي به نگراني افراد در خصوص نگاه كردن به اندام آن ها اشاره دارد كه موجب كاهش عزت نفس افراد مي شود از طرفي شيوع چاقي و عوارض همراه آن به سرعت در سراسر جهان در حال افزايش است. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط بين يك دوره فعاليت بدني منظم و اضطراب بدني اجتماعي در زنان چاق انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصيفي همبستگي است. جامعه ي آماري اين پژوهش شامل زنان چاق شركت كننده در كلاس هاي آمادگي جسماني شهرستان عجب شير در سال 1396 بود كه از بين آن ها 141 نفر بر اساس جدول مورگان به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. به منظور جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي فعاليت بدني بك و پرسشنامه اضطراب بدني اجتماعي Hart استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي، همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون خطي چندگانه استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد بين اضطراب بدني اجتماعي با شاخص كار (0/001=p)، ورزش (0/001=p) و اوقات فراغت (0/001=p) ارتباط معكوسي وجود داشت. 34% از تغييرات اضطراب بدني اجتماعي زنان توسط شاخص كار پيش بيني مي شد. نتيجه گيري: تمرينات ورزشي مي تواند منجر به بهبود تصوير بدني و اضطراب بدني اجتماعي شود؛ بنابراين انجام اين تمرينات براي كاهش اضطراب بدني اجتماعي ضروري به نظر مي رسد.