عملكرد نشاسته خام و اكسيد شده به عنوان افزودني هاي تقويت كننده پيوند بين لايه اي در مقواهاي چندلايه بازيافتي

در توليد مقوا به ويژه انواع با گراماژ بالا، محدوديت آبگيري از خميركاغذ ، سرعت توليد كاغذ را به شدت پايين مي‌آورد. در اين حالت، يكي از راه‌كارهاي متداول در بهبود آبگيري و افزايش سرعت ماشين كاغذ، توليد مقواي چندلايه مي‌باشد. هرچند بعضي مواقع اين لايه‌ها بدون اتصال دهنده روي يكديگر قرار مي‌گيرند، اما در اكثر مواقع براي تقويت استحكام پيوند بين لايه‌اي از نشاسته به عنوان افزودني بين لايه‌ها استفاده مي‌شود. در اين تحقيق اثر پاشش دو نوع نشاسته متداول در صنعت (اكسيد شده و خام) را در ميزان پاشش‌هاي مختلف (صفر، 1، 1.5 و 2 گرم بر مترمربع) در بين دو لايه مقوا بررسي شد. لايه رويي مقوا از كاغذ حاصل از الياف بازيافتي خميركاغذ چاپ وتحرير و لايه زيرين از كاغذ حاصل از الياف بازيافتي خميركاغذ كارتن كنگره‌اي كهنه تشكيل شدند. گراماژ هر لايه حدود 100 گرم بر مترمربع در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه اسپري هر دو نوع نشاسته در بين دو لايه باعث افزايش قابل توجه ويژگي‌هاي مقاومتي اندازه‌گيري شده، نسبت به تيمار شاهد گرديدند. در مقايسه بين دو نوع نشاسته، نشاسته خام كارايي بهتري از نشاسته اكسيد شده داشت. بيشترين تاثير هر دو نوع نشاسته در ويژگي‌هاي اندازه‌گيري شده در سطح 1.5 گرم بر متر مربع اتفاق افتاد.