نوع و اجزاي جمله در واستونك‌هاي منتخب شهرستان فسا

ادبيات عامه يا همان ادبيات شفاهي، پيشينۀ ادبيات مكتوب است و ناقلان آن ها ضمير پاك و باصفاي مردماني است كه سواد خواندن و نوشتن را نداشتند و جنبۀ ماندگاري آن، انتقال سينه به سينه از نسلي به نسل ديگر بوده است. بخشي از ادبيات عامه و شفاهي، »ترانه هاي عروسي « است كه در منطقه هاي مختلف كشور به نام هاي مختلفي از آن ياد مي شود. در شهرستان فسا اين نوع ادبي با عنوان »آسونك يا واستونك « شناخته شده است. مقالۀ حاضر به بررسي ساختار نحوي اين نوع از ادبيات شفاهي از نظر نوع و اجزاي جمله، در فرهنگ عامۀ مردم فسا مي پردازد. به همين منظور پژوهشگران، ابتدا به صورت ميداني و مصاحبه با زنان سال خورده و ترجيحاً بي سواد، تعداد 127 واسونك از فرهنگ عامۀ مردم فسا، جمع آوري و آوانويسي، آن گاه اين واسونك ها را از لحاظ ساختار نحوي (نوع و اجزاي جمله) بررسي كرده اند. بر مبناي تحليلي كه در 127 واستونك بر اساس نرم افزار اس. پي. اس. اس. 25 انجام شد. نتيجۀ به دست آمده، نشان مي دهد، بسامد جمله هاي ساده از مركب بيشتر است و در بيشتر جمله هاي مركب، حروف هم پايه يا وابستۀ آن به دليل ريتم و آهنگ شعر حذف است و بعد از تعداد اجزاي جمله، جمله هاي سه جزئي و چهارجزئي بيشترين و كم ترين بسامد را در واستونك ها داشته اند.