ميزان آگاهي بيماران ديابتي در زمينه روزه داري در مراجعه كنندگان به كلينيك ديابت شهرستان بجنورد –سال1394

زمينه و هدف: روزه داري براي بيماران ديابتي يك تصميم بسيار مهم است. براي روزه داري بدون خطر و كاهش عوارض بيماران ديابتي كه تمايل به روزه داري در ماه رمضان دارند، داشتن آگاهي ضروري مي باشد لذا هدف از اين مطالعه تعيين آگاهي بيماران ديابتي در زمينه روزه داري مي باشد. مواد و روش كار: در اين مطالعه توصيفي تحليلي كه بر روي 376 بيمار ديابتي مراجعه كننده به كلينيك ديابت شهرستان بجنورد در سال 1394 انجام شد واحدهاي پژوهش به روش نمونه گيري آسان انتخاب شدند. داده ها با استفاده پرسشنامه اي دو بخشي جمع آوري گرديد و پس از ورود به كامپيوتر با استفاده از نرم افزار آماري SPSS 16و آزمون هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون، تي مستقل و آناليز واريانس يك طرفه تجزيه و تحليل گرديد. يافته ها: ميانگين سني افراد شركت كننده 15.83 ±54.35 و 48.3% افراد بيسواد بودند. 3/ 62% افراد زن و 90.3 % مبتلا به ديابت نوع دو بودند. ميانگين نمره آگاهي افراد شركت كننده در مطالعه 11.36 ±35.31 بود. ميانگين بيشترين پاسخ صحيح در حيطه تغذيه بيماران ديابتي در ماه رمضان (±18.49 51.03) و كمترين پاسخ صحيح در حيطه مصرف داروهاي پايين آورنده قند خون در ماه رمضان (23.44 ±18.0) بود بين ميانگين نمره افراد برحسب سطح تحصيلات فقط در نمره كل كسب شده اختلاف معني دار آماري وجود داشت (0.035=p). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه حاكي از پايين بودن آگاهي بيماران ديابتي در زمينه ديابت و روزه داري است لذا افزايش آگاهي بيماران ديابتي مي تواند نقش مهمي در كنترل بيماري، پيشگيري از عوارض آن و وضعيت سلامتي فرد داشته باشد.