طراحي و تبيين الگوي حاكميت منابع انساني براي انطباق سازمان با شرايط نامطمئن محيطي

پيش از اين بر اساس اصول مديريت كلاسيك، بين واحدهاي گوناگون سازمان، تفككي و تقسيم كار دقيقي صورت مي گرفت؛ به طوريكه هريك از واحدهاي سازمان از جمله واحد منابع انساني به صورت جزيره اي مشغول فعاليت بود. اكنون نه واحد منابع انساني مي تواند از توجه به راهبرد شركت طفره رود و نه واحد هاي صفي مي توانند از مسئوليت در قبال امور منابع انساني شانه خالي كنند. هدف اين پژوهش ارائه مدلي براي شراكت واحدهاي متنوع سازمان براي اقدامات منابع انساني است. براي طراحي اين مدل از روش نظريه پردازي داده بنياد استفاده شد. در فراگرد اجراي پژوهش، ابتدا از طريق مشاهده مشاركتي داده هاي موردنظر گردآوري شد و سپس اين داده ها با ادبيات نوين مديريت منابع انساني تطبيق داده شد. دستاورد اصلي پژوهش، توسعه مدلي است كه بر اساس آن، امور منابع انساني بايد با شراكت مديران صف، مديريت عالي، حرفه اي هاي منابع انساني و خود كاركنان اداره شود كه به اين نحوه اداره كردن حاكميت منابع انساني اطلاق مي شود. استفاده از چنين رويكردي جهت بقا و انطباق با شرايط نامطمئن براي سازمان هايي كه در محيط پويا فعاليت مي كنند، ضرورتي اجتناب ناپذير است.