تاثير ضربه‌گيري رفتارهاي انحرافي بر رابطه استرس شغلي با عدالت توزيعي و عمكرد شغلي: شواهدي از دو مطالعه مستقل

رفتارهاي انحرافي ممكن است در برخي شرايط پيامدهاي مثبتي براي انسان ها به همراه آورند. اين پژوهش با هدف بررسي نقش ضربه گيري رفتارهاي انحرافي در رابطه استرس شغلي با عدالت توزيعي و عمكرد شغلي اجرا شد. روش پژوهش همبستگي و جامعه آماري پژوهش كاركنان دو سازمان، يكي اداري و ديگري صنعتي در اصفهان بودند كه به ترتيب 204 نفر و 277 نفر به شيوه سهل الوصول از ميان كاركنان آنها انتخاب و به پرسشنامه هاي رفتار هاي انحرافي (DBQ)، استرس شغلي (JSQ)، عدالت توزيعي (PDJQ، فقط در مطالعه اول) و عملكرد شغلي (JPS، فقط در مطالعه دوم) پاسخ دادند. نتايج مطالعه اول نشان داد كه رفتارهاي انحرافي معطوف به افراد رابطه استرس شغلي را با عدالت توزيعي ادراك شده تعديل مي كند. نتايج مطالعه دوم نيز نشان داد كه رفتارهاي انحرافي معطوف به افراد و سازمان رابطه استرس شغلي را با عملكرد شغلي تعديل مي كنند. به اين معنا كه وقتي رفتارهاي انحرافي معطوف به افراد (فقط در مطالعه اول) و سازمان بالاست، بين استرس شغلي با عدالت توزيعي ادراك شده (مطالعه اول) و عملكرد شغلي (مطالعه دوم) رابطه معناداري وجود ندارد، ولي وقتي رفتارهاي انحرافي معطوف به افراد (فقط براي مطالعه اول) و سازمان پايين است، بين استرس شغلي با عدالت توزيعي ادراك شده (مطالعه اول) و عملكرد شغلي (مطالعه دوم) رابطه منفي و معناداري وجود دارد. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه رفتارهاي انحرافي معطوف به افراد و سازمان مي توانند به عنوان عامل ضربه گير (جبراني) شناختي و عملكردي در رابطه استرس شغلي با عدالت توزيعي ادراك شده (مطالعه اول) و عملكرد شغلي (مطالعه دوم) عمل كنند.