قابليت محوري، استراتژي رقابتي و عملكرد شركت‌هاي كوچك و متوسط ساختماني

دستيابي به عملكرد مطلوب از سوي شركت ها در شرايط رقابتي امروز، به ويژه در صنايعي كه داراي ماهيتي پوياست و محيط عملياتي و فناوري هاي به كارگيري در ساخت وساز آن با سرعت فزاينده اي در حال تغيير است، دشوار بوده و مستلزم مجهز شدن شركت ها به قابليت هاي محوري و اتخاذ راهبرد رقابتي است؛ زيرا قابليت هاي محوري مجموعه مهارت هاي متمايزكننده اند كه مبنايي براي ظرفيت هاي رقابتي شركت و عملكرد مطلوب در يك كسب وكار فراهم مي كنند. همچنين راهبرد رقابتي به نحوه رقابت يك شركت در يك كسب وكار خاص بر مي گردد و به شركت ها كمك مي كند مزيت رقابتي را از طريق يك روش متمايز رقابتي به دست آورد. بنابراين در پژوهش حاضر، الگويي مفهومي مربوط به قابليت محوري و راهبرد رقابتي كه مي توانند تاثير معناداري بر عملكرد شركت داشته باشند، ارائه و قرار شد هم تاثيرات قابليت محوري و راهبرد رقابتي بر عملكرد و هم تناسب بين قابليت محوري، راهبرد رقابتي و عملكرد مورد بررسي قرار گيرد. روش پژوهش حاضر براساس هدف از نوع كاربردي و براساس نحوه جمع آوري داده ها توصيفي و پيمايشي است. الگوي پژوهش به وسيله نرم افزار SPSS و با داده هاي جمع آوري شده از 232 شركت كوچك و متوسط ساختماني استان تهران به روش نمونه گيري خوشه اي مورد آزمون قرار گرفت. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد برخورداري از قابليت هاي محوري و اتخاذ راهبرد رقابتي بر عملكرد شركت ها تاثير بسزايي مي گذارند. از ديگر يافته هاي پژوهش به واسطه تحليل خوشه اي K ميانگين اين بود كه ميزان همبستگي بين ابعاد راهبرد رقابتي و عملكرد شركت هاي ساختماني كوچك و متوسط به طور معناداري در خوشه هاي مختلف قابليت محوري، متفاوت است.