تأثير همترازي راهبرد سرپرستي و راهبرد مديريت دانش بر توان اجرايي در شركت‌هاي مادر تخصصي

توان اجرايي ابزاري است براي سنجش سلامتي سازمان. تحقق اهداف سازماني و اجراي راهبردهاي سازماني درگرو توان اجرايي بالاست. بدون توان اجرايي نمي توان عملكرد قابل قبولي را انتظار داشت. همترازي به مفهوم ايجاد هماهنگي، برازش، و چسبندگي بين راهبردهاي سطوح مختلف، يكي از عوامل مؤثر بر ارتقاي توان اجرايي است. امروزه، شركت هاي مادر تخصصي در مديريت شركت هاي تابعه خود، به تدوين راهبردهاي سرپرستي اقدام مي كنند، اما براي پياده سازي اين راهبرد سطح سازماني بايد راهبردهاي كسب وكار و راهبردهاي وظيفه اي خود را همتراز با راهبرد سرپرستي انتخاب و به اجرا بگذارند. اين پژوهش سعي دارد ميزان همترازي بين دو راهبرد سرپرستي و مديريت دانش را در شركت هاي مادر تخصصي ايران مورد كنكاش قرار داده و تأثير آن را بر توان اجرايي مدل سازي كند. اين پژوهش از نوع توصيفي و كاربردي است كه در درجه اول ابعاد سنجش توان اجرايي و مدل هاي گونه شناسي راهبردهاي سرپرستي و راهبردهاي مديريت دانش را از طريق بررسي پيشينه پژوهش، شناسايي و از طريق طراحي پرسش نامه، اين متغيرها در ميان 30 شركت مادر تخصصي در بخش دولتي موردسنجش قرار گرفت. تحليل يافته هاي پژوهش نشان داد كه همترازي استراتژيك بر توان اجرايي اثرگذار است، و اين اثرگذاري از يك منحني Sشكل تبعيت مي كند. بنابراين، لازم است سازوكارهاي مناسب براي بهبود توان اجرايي از طريق ايجاد همترازي بين راهبردهاي سطوح مختلف در شركت هاي مادر تخصصي به كار گرفته شود.