شناسايي الگوهاي ذهني مديران در راستاي توانمندسازي روانشناختي كاركنان با استفاده از روش Q

پژوهش پيشِ رو از نوع پژوهش هاي كيفي است كه در آن با استفاده از رويكرد كيو، الگوهاي ذهني مديران در راستاي توانمندسازي روانشناختي كاركنان شناسايي و تبيين مي شود. كيو روشي است كه ايده اصلي آن شناخت ذهنيت ها، ديدگاه ها، عقايد و نگرش هاي افراد درباره پديده مورد بررسي است. در اين پژوهش، از مصاحبه عميق به عنوان ابزار اصلي جمع آوري داده ها استفاده شده است كه روايي آن با استفاده از رويكرد روايي نسبي CVR و پايايي آن با استفاده از روش كاپاي كوهن تأييد شده است. افزون بر اين، براي انتخاب نمونه، از نمونه گيري هدفمند استفاده شده است كه از روش هاي نمونه برداري غيراحتمالي است. در اين پژوهش، با استفاده از 19 مصاحبه فضاي گفتمان حاصل شد و با استفاده از نظرات آن ها نمونه و گزينه هاي كيو و در پيِ آن مجموعه كيو به دست آمد. نتايج پژوهش، مشتمل بر شناسايي عوامل تشكيل دهنده ذهنيت مديران در راستاي توانمندسازي روانشناختي كاركنان و هم چنين تبيين ذهنيت هاي مديران در اين رابطه است. نتايج نشان دهنده آن است كه ظرفيت سازان الهام بخش، تحريك كنندگان تفكر، انگيزاننده و ترغيب كننده، اشاعه دهنده جو اخلاقي، حاميان شايستگي و اعتمادسازان تعامل جو، شش ذهنيت اصلي مديران در راستاي توانمندسازي روانشناختي كاركنان است. به عنوان نمونه، الگوي ذهني تحريك كنندگان تفكر، الگوي غالب ذهنيت مديراني است كه با استفاده از ايجاد قابليت هاي پرسشگري، به وجود آوردن اشتياق تفكر، مثبت انديشي و توانايي ايجاد سلاست فكر، توانمندي روانشناختي را براي كاركنان خود به ارمغان مي آورند.